Een veel voorkomend thema die ik in mijn praktijk tegenkom is “afwijzing”, bang om door de ander afgewezen te worden.
Dit is een thema die voor veel mensen speelt. De mens leeft van nature in een groep en verstoting of afwijzing uit een groep kan levensbedreigend zijn. Er zijn weinig mensen die volledig zelfvoorzienend kunnen leven. Vooral voor baby’s en kinderen is dit een van de grootste en pijnlijkste angsten. Mocht dit thema voor je spelen is de kans groot dat je als kind een ervaring hebt gehad wat dit gevoel opgeroepen heeft. Een kind begrijpt dit niet en voelt alleen de doodsangst om verlaten en afgewezen te worden. Voor een kind is dit levensbedreigend aangezien het afhankelijk is van zijn verzorger en anderen. Dit zorgt ervoor dat een baby of kind de verbinding met zichzelf verbreekt en zich (onbewust) gaat schikken naar de ander om niet verlaten of afgewezen te worden. Je kunt dit zien als een overlevingstechniek.
Als deze overlevingstechniek langere tijd aanhoudt vormt die om tot een onbewust automatisch patroon. Net zoals we allerlei automatische patronen hebben zoals tandenpoetsen of een andere gewoonte die je dagelijks herhaald zonder erbij na te denken. In je volwassen leven kan dit patroon in de weg komen te zitten. De angst voor afwijzing zit nog steeds in je systeem (lichaam) en zorgt ervoor dat je jezelf blijft aanpassen aan anderen, jezelf klein houdt en de verbinding met jezelf is nog steeds niet hersteld. Hierdoor loop je jezelf voorbij, ga je over je eigen grenzen heen en ontstaat er een tekort op je eigen behoeften. Dit kan zich in verschillende vormen uiten zoals gedachten “Ik moet het kunnen”, “Ik moet het wel goed doen”, “Ik moet me niet aanstellen, anderen doen het ook”, “Als ik het niet doe vinden ze me niet leuk of worden ze boos” en nog vele varianten hierop. Vaak gaat dit gepaard met gevoel van onrust en drukte in je hoofd. Als je stilstaat bij jezelf voel je dat je uit verbinding bent met jezelf. Je vergeet als het ware jezelf in dit hele verhaal. Doordat het zo gewoon en automatisch is geworden ben je jezelf ermee gaan identificeren. Het lijkt of het in jou zit of bij jou hoort, want je kent eigenlijk niet anders.
In een coachsessie stel ik vaak de vraag: “Door wie ben je bang om afgewezen te worden?” “Wie wijst jou af?” Vaak is het dan even stil en zie ik de coachee verwarrend nadenken. “Dat weet ik eigenlijk niet” hoor ik als antwoord. “Ik wijs mezelf af. Ik doe dat zelf.”
Je bent er niet mee geboren…
Wetende dat we in feite niet geboren worden met deze gevoelens en gedachten van afwijzing ga ik met de coachee samen op zoek naar een laagje dieper. We komen dan meestal uit bij een ervaring/ herinnering van vader of moeder. Er is op een of andere manier ervaren het niet goed te kunnen doen. Misschien is er iets gezegd of gedaan wat het gevoel van afwijzing teweeg heeft gebracht. Grote kans dat ouders zich niet bewust zijn dat een opmerking of een gebeurtenis dit gevoel bij hun kind oproept. Meestal gebeurt dit in de onbewuste lagen bij zowel ouder als kind.
In de loop van de tijd heb je waarschijnlijk allemaal signalen van andere mensen opgepikt en ervaringen opgedaan waarin je jezelf afgewezen hebt gevoeld. En met name schrijf ik gevoeld, want het wil niet zeggen dat het ook daadwerkelijk zo was. Wij mensen hebben een uitstekend talent om aannames te doen en hieruit conclusies te verbinden. We gaan invullen voor de ander wat het gevoel van afwijzing voedt. Zo blijft het thema, c.q. patroon, in stand.
Een laagje dieper…
In een coachsessie laat ik de coachee voelen wat er bij de ouder gebeurt, waardoor gaan we nog een laagje dieper kunnen gaan onderzoeken. Het bijzondere is dat er lichamelijk ervaren wordt dat de ouder eigenlijk hetzelfde gevoel of patroon heeft. Dit geeft direct een ander inzicht op de gedachten die iemand ingevuld heeft richting de ouder(s). Het is iets wat je ouder niet met opzet (bewust) gedaan heeft. Het is een ‘traumadeel’ wat in energie generatie op generatie wordt doorgegeven. Een paar jaar geleden kwam ik dit voor het eerst bij mezelf tegen toen ik voor mijn nachtangsten bij een energetisch therapeut kwam. We gingen onderzoeken waar deze angst vandaan kwam en zo kwamen we op diepe zelfafwijzing uit. Niet zozeer dat ik mezelf afwees, het was echter 5 generaties doorgegeven door een gebeurtenis die daar heeft plaats gevonden. Samen hebben we heling gegeven aan deze gebeurtenis en deze vrouw. Vanaf die dag heb ik deze nachtangst niet meer gehad en voelde ik me verlicht waardoor er ruimte kwam voor mezelf. Ik hoefde het niet meer met me mee te dragen voor haar. Het kreeg een plek en daarmee rust.
Op zoek naar het ontstaan…
Door het ontstaan van de afwijzing op te sporen, dit kan soms meerdere generaties terug zijn, is het mogelijk om dit in energie te helen. De gebeurtenis is niet te veranderen. Wat gebeurd is gebeurd. Er is enkel alleen de herinnering aan iets die in het hier en nu aanwezig is die bestaat uit pure energie. Het mooie van energie is dat dit veranderbaar is. Daarmee kan je de blokkade heling geven waardoor energie weer kan gaan stromen. De wetmatigheid van een systeem is dat alles een plek heeft, een bepaalde verhouding heeft ten op zichten van iets en dat er balans is tussen geven en nemen. Wanneer gebeurtenissen in de doofpot gestopt worden, afgekeurd worden, niet om gerouwd kan of mag worden dan zal het systeem ervoor zorgdragen dat het in energie doorgegeven wordt naar een volgende generatie(s). Het wil namelijk alsnog gehoord en gezien gaan worden en een plek krijgen.
Op het moment dat er balansherstel en heling plaats vindt bij het ontstaan kan de stromende energie lichamelijk waargenomen worden. Vaak wordt er gevoeld dat er liefde doorstroomt, warmte, verlichting, acceptatie wie je echt bent, vreugde, steun en/of een ander gevoel wat gemist werd. Door vervolgens deze energie door het gehele familiesysteem te laten stromen brengt het heling in het lichaam (systeem) van de coachee. Hiermee ervaart de coachee hoe het is als deze unieke energie, ieder familiesysteem heeft een unieke kracht, doorgeven wordt en ervaart hierdoor de eigenheid en ontgrendeld het de unieke kracht in zichzelf.
In het lichaam kan een gevoel van ruimte voor zichzelf, verlichting, warmte en/of onvoorwaardelijke liefde worden ervaren. Door op mentale, lichamelijke en energetische lagen te werken zie je daarna dat dit uitwerking heeft op het dagelijks functioneren. Zo kan het zijn dat er beter grenzen wordt aangegeven, meer zorggedragen wordt om eigen behoeften te vervullen of dat de stappen om je passie ruimte te geven helder worden. Beperkende overtuigingen kunnen als een automatisme nog omhoogkomen, echter zal deze meteen herkend worden en kan met weinig weerstand omgebogen worden zodat het je functioneren minder beperkt.
Met een andere blik naar je ouders kijken…
Een andere mooie bijkomstigheid is dat je met een andere, compassievollere, blik naar je ouder(s) kunt gaan kijken en het kan de (innerlijke) band met je ouder(s) anders maken. Door lichamelijk te voelen wat er bij hen in energie gespeeld heeft kun je beter plaatsen waarom dingen zijn gebeurd zoals ze zijn gebeurd. Door het ontstaan te onderzoeken kan de afwijzing losgekoppeld worden van je ouder(s) waarmee het een eigen plek krijgt daar waar het hoort. Ouders geven hun kinderen dat wat ze kunnen geven. Dit doen ze met alle liefde die ze in zich hebben. Ook al zie je dit misschien niet altijd terug in het daadwerkelijk gedrag of woord. Deze energie, c.q. patronen, worden onbewust doorgegeven. Door hier met compassie naar te kijken kan dit meer innerlijke rust bij jezelf geven. Er wordt geen ‘schuld’ meer bij de ouder neergelegd, die (systemisch) vereffend wil worden waardoor je jouw ouders (innerlijk) volledig kunt gaan aannemen.
Het helen van dit thema is in eerste plaats belangrijk voor jezelf, zodat jouw zelfliefde meer ruimte krijgt en je in het dagelijks leven minder hinder van dit thema ervaart.
Echter als je hiermee aan de slag gaat dan help je hier ook jouw familiesysteem mee, d.w.z. jouw (voor)-ouders, en de generatie die na jou komt. Deze blokkerende energie, c.q. patronen, stopt bij jou zodat je dit niet meer (onbewust) doorgeeft, maar juist die natuurlijke unieke, liefdevolle energie.
Heb je naar aanleiding van deze blog een vraag?
Dan nodig ik je van harte uit deze vraag te mailen naar info@spiegelbewust.nl
